Long-term perspective
Sorry voor de Engelse titel… maar soms wordt het gewoon niet beter door vertalen.
Heel wat van de problemen, waar we actueel mee worden geconfronteerd, vinden hun basis in kort termijn denken en wens naar snelle winst/welvaart.
In klimaat- en aanbelandende discussie wordt vaak gesteld, dat er om goede oplossingen te kunnen vinden een lange termijnvisie nodig is. Regelmatig wordt hiermee bedoeld om verder te kijken dan de komende 4 jaar – de legislatuur van zittende politici. 10 jaar (bijvoorbeeld) is nog verre van het lang-termijn denken. Is mijn stelling.
Een voorbeeld voor werkelijk verder denken dan de 7 komende generaties (een grens, die we in sommige theorieën zien)? Toen de universiteit van Oxford werd gebouwd gebruikte men sterke eiken balken van bomen, die meerdere honderd jaren oud waren, toen ze werden gekapt. Nog niet zo lang geleden bleek, dat een aantal van die balken aan vervanging toe was. De conciërge belde maar de bosbeheerder van het bos, waar de universiteit eigenaar van is met de vraag, of er heel misschien in het bos bomen te vinden zouden kunnen zijn, waarvan de benodigde balken gemaakt zouden kunnen worden. Het antwoord: men zat al op het telefoontje te wachten. Immers, daarvoor was 500 jaar geleden het bos aangeplant. DAT is lange termijn denken!
Ontstaat eigenlijk ook direct een andere vraag… als je mensen, ondernemers, zelfs politici wilt bewegen om in dergelijk lang-termijn denken in te stappen: Wat maken we op dit moment eigenlijk nog, waarvan we verwachten, dat het 7 generaties doorstaat? Wat is onze erfenis voor hen? Welke producten, diensten, denklijnen zijn nog niet ten prooi gevallen aan het kort-termijn denken, aan het idee, dat we ons niet meer voor kunnen stellen, hoe het over enkele honderd jaren eruit zou kunnen zien?
Vaak vinden we het al lastig om 10, 20, 50 jaar vooruit te kijken, te willen kijken. Hebben we (nog) dromen, waar we naartoe willen? Als mensheid?
Mijn droom is om deze bijzondere planeet, met al zijn natuurlijke schoonheid, te behouden, leefbaar te houden, voor een gemeenschap die vol verve met elkaar, van elkaar geniet… ook over 500 jaar. Leeft. Waar de kwaliteit van het leven wordt bepaald door de inzichten in de werking en balans van natuurlijke systemen, (re)generatief bijdragen aan wat men samen nodig heeft. Niet meer, niet minder.
Dus ontstond bij me de vraag: als je mensen wilt verleiden om over de lange(re) termijn na te denken, hoe doe je dat? Voor ‘de burger’ hebben we reeds allerlei beelden en methodes gevonden. Binnen een dergelijke microkosmos zijn we instaat om tot de verbeelding te spreken en om steeds meer mensen mee te krijgen, zich actief om klimaat, milieu, sociale samenhang te bekommeren.
Maar hoe zit dat voor ondernemingen? Lokaal kunnen we regelmatig wel een aardig beeld scheppen. Weinig ondernemingen werken alleen lokaal. Of regionaal. Of nationaal. Zover mij bekend hebben we nog geen model te pakken, dat de impact van een onderneming zoals die nu werkt over 100 jaar (bijvoorbeeld) inzichtelijk maakt. Gedachte is ook regelmatig, dat de onderneming zo als nu zeer waarschijnlijk over 100 jaar toch niet meer bestaat. En hier zit een rare crux in. Hiermee voorkom je om over de lange termijn impact na te denken. Niet verder kijken dan wat je nu kunt overzien maakt ook, dat je maar beperkt naar de impact kijkt. (Daarmee wil ik niet alle acties en programma’s die nu reeds lopen tekort doen! Er gebeurt al een heleboel! Zeker!)
Hoe anders zouden besluiten en oplossingen worden als je wél op duurzaamheid in alle aspecten zou richten, beginnend bij het langdurig bestaansrecht van het bedrijf, gebaseerd op producten en diensten die langdurig (blijven) bijdragen aan wat de gemeenschap nodig heeft? Ontstaat hier een ander gesprek? Welke businessmodellen kunnen hieraan bijdragen?
En ook: hoe verhouden zich innovatieve start-ups, die zich juist op het oplossen van actuele problemen richten hiertoe?
Wie/wat staat over 200 jaar nog in de geschiedenisboeken (of welk equivalent er dan is 😉 omdat het waard is om er nog steeds bij stil te staan?
Wat mij betreft ontzettend boeiende vragen om mee aan de slag te gaan. Wat is jouw ambitie hierin?