Practice what you preach (deel 2)
Duurzaamheid is voor mij – privé én zakelijk … want … dezelfde persoon – belangrijk.
Toen ik ruim anderhalf jaar geleden een jaren 50 woning kocht, was het voor mij dus ook interessant, hoe ik die op duurzame wijze naar de 21ste eeuw kan krijgen. In deel 1 had ik het over energiekeuze, warmte en oplossingen.
Nu weten we allemaal, dat in energiebewust handelen isoleren van je woning een belangrijke rol speelt. In kader van isoleren speelden voor mij 6 onderwerpen een rol:
- Muurisolatie
- Vloerisolatie
- Plafondisolatie
- Enkel glas vervangen
- Isoleren van (warmwater)leidingen
- Tochtstrippen aan de (buiten)deuren.
Voor de vloerisolatie volgde ik de aanwijzingen van de leverancier… daar durfde ik niet al te veel te experimenteren, geef ik toe. Pluspunt in ieder geval nu al: ik hoef de (vloer)verwarming alleen in kamer aan te zetten, die ik gebruik – andere kamers hoeven dan niet warm te zijn. Alleen voor de keuken maak ik een uitzondering; om verschillende redenen.
Ik moet ook toegeven, dat ik nog niet alle warmwaterleidingen helemaal heb geïsoleerd. Dat kan ik in ieder geval binnenkort eens doen. Klein klusje. Zonde, om zo lang te laten liggen.
Er was een moment, dat ik zat te twijfelen tussen dak- en plafondisolatie. De keuze viel uiteindelijk op plafondisolatie. Ik gebruik de zolder in principe niet. Dus wat zou de toegevoegde waarde van de extra vierkantemeters materiaal zijn, die ik nodig zou hebben om het dak te isoleren? Kon er niets voor bedenken. Dus… niet. Bovendien is het én zo gemakkelijk te isolatie even onder de reeds voorhanden zijnde vloerdelen op de zolder te leggen 😀
Op de begane grond waren de ramen reeds met isolatieglas voorzien, op twee ruitjes na (zag ik later). Boven nog niet. En de ramen hadden dringendst een schilderbeurt nodig. Even een vakman er bij (schuren en schilderen zijn niet werkelijk mijn hobby). In de bestaande kozijnen kon isolatiegals worden gezet. Er hoefde dus geen extra materiaal voor allemaal nieuwe ramen aan de pas te komen. Intussen is enkel glas dus vervangen en staan de konijnen weer goed beschermd strak in de lak.
En toch zijn er in het huis (nog steeds) allerlei tochtplekken. Ben bezig om die een voor een op te sporen en aan te pakken. Een bijzonder moment was het plaatsen van nieuwe tochtstrippen bij de buitendeuren. Tot mijn ontsteltenis verhielp dit het probleem maar gedeeltelijk. Tot ik erachter kwam, dat er een halve tot soms bijna een centimeter speling tussen kozijn en muur zat. Dat was een flinke klus om af te dichten!
Komen we bij de grootste isolatieklus, die ik heb gedaan – de muren. Spouwisolatie bleek niet werkelijk een optie te zijn. Dus besloot ik, de muren aan de binnenkant te isoleren. Dat wilde ik zo duurzaam mogelijk doen, met zo natuurlijk mogelijk materialen.
Mijn keuze viel op de isolatie van Metisse: verwerkt oud-textiel, weggewerkt achter FSC en deels ook reclaimed hout en afgewerkt met leemstuk.
Ben helemaal fan geworden van leemstuk! Het is 1000x makkelijker te verwerken dan rood/goud of welk ander -band! Het wordt niet zo strak als kalkpoets, maar voor mij hoeft dat ook niet. Leemstuk ‘ademt’, is vochtregulerend in de woning, dus zorgt ook nog eens voor een gezonder woonklimaat. En zeker als je het ook met leemverf blijft combineren, wat dezelfde eigenschappen heeft.
Wat ik ook nog eens briljant vond – deze duurzame materialen zijn te verkrijgen bij de (jawel!) ecologische bouwmarkt in Toldijk (of all places), in onze very-own Achterhoek!